KARABIYIK: NE OLUR ÇOCUKLARIMIZI KAYBETMEYELİM

NE OLUR ÇOCUKLARIMIZI KAYBETMEYELİM

Eylül ayında başlayan eğitim öğretim maratonu bugün tamamlanıyor. Bazılarımızın torunları, bazılarımızın çocukları  bu maratonun içinde yarışmasını bugün bitiriyor. Anaokulundan İlköğretim okuluna, Ortaokuldan Liseye ve Üniversite öğrencilerimizin hepsine sağlık sıhhat içinde başarılar diliyorum. Eğitime devam ederken Deprem ile hayatlarını kaybeden evlatlarımıza da Allahtan rahmetler diliyorum. 
Bugün karnelerini alarak mutluluklar yaşayacak çocuklarımızın mutluluklarının daim olmasını temenni ediyorum. Ebeveynlerin de mutluluklarını diliyorum. İlk günden bugüne ne kadar değişik fırtınalar geçirdi çocuklarımız. Hasta oldular, üşüdüler, okula gitmek istemediler, büyükler okuldan kaçtılar, kavgalar oldu barıştılar. Arkadaş çevrelerini genişlettiler. Hocalarına bazen pembe yalanlar bazen doğru söylemlerle nice günler sonunda işte yeni ufuklara yelken açmak için hazır durumdalar. Kimi köylerine, kimi tatil beldelerine kimi babalarının buldukları işlerde çırak olarak çalışmaya başlayacaklar. Kimi evde oturacak kimi yaz okullarında farklı eğitim sıralarına bulunacaklar.
İmkanlar ölçüsünde çocuklarımıza tatil boyunca iyi bir dini eğitim aldırmayı tavsiye ediyorum. Kuran’ı Kerimi okuyacak hatta anlayacak kadar bir eğitim aldırmak çok faydalı olacaktır. Bu hususta Diyanet İşleri Başkanlığına büyük görev düşmektedir. İşi sadece Diyanet’e bırakmadan Okullarda da bu eğitimler verilebilir. Öğretmenlik yapacak gönüllülere de ücretlerini veliler olarak mutlaka ödemeliyiz. Çok para harcadığımız nice işlerimizin yanında çocuklarımızın dini eğitim almasında harcamalarımızı kısmamamız lazımdır.
Çocuklarımızın yaz tatili boyunca zihinlerini boşaltmak ve yeni eğitim dönemine başlayıncaya kadar rahatlatmak gereklidir. Çocuklarımıza uygun spor çalışmalarımızı da ihmal etmemeliyiz. İlla çocuklarımızı başıboş bırakmamalıyız. Çünkü bu çocuklarımız bizler gibi değiller. Bizlerden çok zeki ve çok beceriklidirler. 
Benim yaşımda olanlar iyi bilirler. Köylerde radyo herkeste yoktu. Sonra pilli radyolar çıktı. Televizyonla 1967 li yıllarda tanıştık. On sene sonra köylerde tek tük insanlar almaya başladı. Hem de kocaman televizyonlar. Ve siyah beyazdı. 1985 senesinden sonra renkli televizyonlar çıktı. Şimdi her evde birkaç tane var. Ev telefonlarından cep telefonlarına, bilgisayarların hızla değişimlerine şahit olduk. 
Artık dünyanın bir köşesindeki bilmediğimiz, görmediğimiz, tanımadığımız bir insanla görüntülü konuşuyor ve arkadaş oluyoruz. Sonra akraba oluyoruz. Eskiden köyün dışında evlilikler bile zor olurken şimdi dünya küçücük bir köy olduğu için gençler her yerden her ırktan insanlarla evlilikler yapabiliyorlar. Peki, yarın ne olacak?
Cep telefonları kalkabilir. Başka şekilde kullanılabilir. Mesela gözlük camları telefon görevini yapabilir. Yapay zeka ile çok farklı bilişim gelişmeleri olabilir. Televizyonlar, bindiğimiz arabalar, uçaklarımız farklı yapılara dönüşebilir. Yemek kültürümüz kalkar yerine ilaçlarla yaşamaya başlayabiliriz. Bu veya daha nice değişimler için çocuklarımız tamamen uzaylı değil insan olduklarını unutmamaları gerekmektedir. Dini eğitimi mutlaka görmelerini tavsiye ediyorum.
Fırtınalı bir eğitim öğretim sonunda çocuklarımızı fırtınalarda kaybetmeyelim. Sosyal medya girdaplarında çocuklarımızı heder etmeyelim. Terbiye sınırlarının dışına çıkmadan, insan olma özelliğimizi kaybetmeden yeni ufuklara yürüyecek çocuklarımızı örf ve adetlerimizi onlara yaşatmalıyız. Öğretmeliyiz. Büyüklere saygıyı küçükleri sevmeyi en az kedi köpeği sevdirmeyi alıştırdığımız gibi öğretmeliyiz. Ne olursunuz çocuklarınızı kaybetmeyelim. Yoksa onlar sizi daha hızlı kaybedebilirler. Eğitim sadece okulların dört duvar arasında yapılan bir iş değildir. 
Eğitim ana karnında başlar ana kucağında devam eder. Güçlü aile yapılarının temel durağı burasıdır. Okullar öğretim verir eh birazda eğitim verir. Unutmayalım çocuklarımız bizim şekillerimizdir. Onlar bize bakarak, biz olurlar. Biz olacak çocuklarımızı öğretmenlerle beraber geleceğe yetiştirelim. Öğretmenlerimize de çok teşekkür ediyoruz. Onlar bizim çocuklarımızın mimarlarıdır. 
Nice başarılara yürümeleri için iyi tatiller temenni ediyorum.
Selam ve saygılarımla

Abdulhekim Karabıyık